"Παλιά, όταν δεν υπήρχαν ακόμα οι γέφυρες του Βοσπόρου, όλη η κυκλοφορία από την Πόλη προς την ανατολική ακτή γινόταν με το βαπόρι"μας εξηγεί η Κουρτίδου. "Αν ήθελες να πας στο Μόδι, στο Σκούταρι ή στο Κουσκουντζούκι, έπρεπε να πάρεις το βαπόρι. Τώρα όλα τα βαπόρια έχουν το ίδιο μέγεθος, παλιά όμως αυτά που πηγαίνανε στα Νησιά ήταν πιο μεγάλα. Τα βαπόρια του Βοσπόρου ήταν πιο μικρά, κατάμαυρα και με πανύψηλα φουγάρα. Με τις γέφυρες η κυκλοφορία έγινε πιο εύκολη, δε λέω, αλλά το βαπόρι ήταν πιο ρομαντικό"προσθέτει η Κουρτίδου γελώντας. "Άσε που υπήρχαν οι παρέες του βαποριού. Αυτές ήταν αντροπαρέες, που αντάμωναν κάθε μέρα στο ίδιο δρομολόγιο. Πάνε τα βαπόρια, πάνε και οι παρέες."

                                                                                                                                                                Παλιά, πολύ παλιά, Πέτρος Μάρκαρης

"Τα απογεύματα της Κυριακής είναι γεμάτο ανθρώπους και άμαξες κι όλος ο χαρούμενος κόσμος του Πέρα ξεχύνεται για να διασκορπιστεί στις υπαίθριες μπυραρίες,  τα καφενεία και τους τόπους αναψυχής... Ήταν το καφενείο Ὡραία Θέα"ένας χώρος όπου σύχναζε η αφρόκρεμα της κοινωνίας του Πέρα και σίγουρα αξίζει τη φήμη του, αφού από τους απέραντους κήπουςτου, που εκτείνονταν σαν τεράστιο παρτέρι πάνω στην κορυφή του Λόφου, έχεις απλωμένο μπροστά σου το μεγάλο μουσουλμανικό χωριό Φουντουκλί, το Βόσπορο γεμάτο πλοία, την ακτή της Ασίας σημαδεμένη με κήπους, μπαξέδες και χωριά, το Σκούταρι με τα λευκά τζαμιά που λαμποκοπούν στον ήλιο...Ένας πλούτος από χρώματα, πράσινες φυλλωσιές, γαλάζια θάλασσα και ουρανό, όλα λουσμένα στο φως, δημιουργώντας ένα τοπίο μεθυστικής ομορφιάς" . 

                                                                                                                Edmondo de Amicis, Constantinople,1883

"Την ὠρα της Δύσης το Σκούταρι άστραφτε ολόκληρο σαν να είταν χτισμένο από μάλαμα και ασήμι, για τούτο όλα τα Ελληνόπαιδα ήξεραν πως το Σκούταρι με το αληθινό του όνομα λεγόταν Χρυσούπολη. Έτσι το έλεγαν οι πατέρες μας, οι Βυζαντινοί, οι μεγάλοι Αυτοκράτορες...

Το Σκούταρι αντίκρυ άστραφτε ολόκληρο μες σε φωτιές και σε χρυσάφια".

                                                                                                                   Γιώργος Θεοτοκάς, Λεωνής