ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το Μπαλάτ αποτελεί μια ακόμα απόδειξη με έντονη ελληνική
παρουσία -μαζί με τα Υψωμαθεία. Μέχρι το 1965 υπήρξε έντονο
ελληνικό στοιχείο το οποίο σιγά σιγά άρχισε να φθίνει.

To Φανάρι ή Μπαλάτ μεταξύ του τείχους του 
Κωνσταντίνου και του Θεοδοσιανού τείχους. Υπάγεται 
στην περιφέρεια του Φατίχ. Βρίσκεται γύρω από τον 
πέμπτο λόφο της Κωνσταντινούπολης, που φέρει το ίδιο 
όνομα, και βρέχεται από τον Κεράτιο κόλπο. Από το 1601 
εδρεύει εκεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Γύρω του 
αναπτύχθηκε έκτοτε μια ελληνική συνοικία, όπου 
εγκαταστάθηκαν οι περισσότεροι από τους Έλληνες οι 
οποίοι έλαβαν και την προσωνυμία Φαναριώτες.   

Σκαρτσιάρη Αφροδίτη

"Μια γειτονιά της Πόλης, στα ενδότερα του Κεράτιου, η οποία κουβαλάει ιστορία από την κτίση της Επταλόφου. Στη σκιά του γειτονικού Φαναριού, όπου επί πέντε αιώνες κυριαρχούσε το εβραϊκό στοιχείο. Σε δεύτερο επίπεδο με ιστορία μάλλον εντούτοις παλιότερη, το ελληνικό στοιχείο και βεβαίως το αρμενικό συνέχισαν τον ιστορικό της κύκλο πίσω αοπό το μέγα πλήθος του εβραϊκού κόσμου.

Περπατώντας στον Μπαλατά θαρρείς πως είσαι στο Βυζάντιο και στα πρώτα μετά την Άλωση χρόνια.

Ο Μπαλατάς είναι ένα παράθυρο στο χτες, μέσα από το οποίο πολύ λίγοι, νομίζω, έχουν κοιτάξει."

                                                                                    Θρασύβουλος Παπαστρατής, Γειτονιές της Κωνσταντινούπολης

"Μα τι τρέχεις πάλι στο Μπάλατ μαι το Κούμκαπι;" με ρωτούν. Αν για τους αλλοδαπούς, επισκέπτες και παροίκους, οι γειτονιές της Παλιάς Πόλης φαντάζουν σαγηνευτικές, για πολλούς Τούρκους αστούς δεν αποτελούν παρά λόγο ντροπής, έμπρακτη διάψευση της ευρωπαίκής φαντασίωσής τους για τη χώρα."

"Ούτε εγώ, ούτε οι γνωστοί και φίλοι μου έχουμε σχέσεις με κόσμο που να κατοικεί στην παλιά πόλη. Κι όμως, η γενιά των γονιών μας δεν γνώρισε τη διχοτόμηση αυτή. Τόε, το Φανάρι, το Κούμκαπι και η Σαμάτεια ήταν ακόμη "καθώς πρέπει" γειτονιές Ρωμιών και Αρμενίων, ενώ το Φάτιχ, το Άκσαράι και το Λάλελι προπύργια της τουρκικής αστικής τάξης και όχι ζώνες υποβάθμισης όπως σήμερα."

                                                                Αλέξανδρος Μασσαβέτας, Κωνσταντινούπολη Η Πόλη των Απόντων

"Κάποτε γνώρισα στο Μπαλάτ το "Τσαβούς χαμαμί", ένα χαμάμ της εποχής του σουλτάνου Μπαγιαζίτ Β'. Εκεί μέσα, τον 16ο αιώνα, στίφη εκπατρισμένων Εβραίων απ' την Ισπανία λούστηκαν και ίδρωσαν."

                                                                 Γιάννης Ξανθούλης, Κωνσταντινούπολη. Των ασεβών μου φόβων