"Μα τι τρέχεις πάλι στο Μπάλατ μαι το Κούμκαπι;" με ρωτούν. Αν για τους αλλοδαπούς, επισκέπτες και παροίκους, οι γειτονιές της Παλιάς Πόλης φαντάζουν σαγηνευτικές, για πολλούς Τούρκους αστούς δεν αποτελούν παρά λόγο ντροπής, έμπρακτη διάψευση της ευρωπαίκής φαντασίωσής τους για τη χώρα."

"Ούτε εγώ, ούτε οι γνωστοί και φίλοι μου έχουμε σχέσεις με κόσμο που να κατοικεί στην παλιά πόλη. Κι όμως, η γενιά των γονιών μας δεν γνώρισε τη διχοτόμηση αυτή. Τόε, το Φανάρι, το Κούμκαπι και η Σαμάτεια ήταν ακόμη "καθώς πρέπει" γειτονιές Ρωμιών και Αρμενίων, ενώ το Φάτιχ, το Άκσαράι και το Λάλελι προπύργια της τουρκικής αστικής τάξης και όχι ζώνες υποβάθμισης όπως σήμερα."

                                                           Αλέξανδρος Μασσαβέτας, Κωνσταντινούπολη Η Πόλη των Απόντων

 Σκαρτσιάρη Αφροδίτη